บทที่ 377

ปลายนิ้วของม่อไป๋อบอุ่น ในขณะที่แก้มของเสิ่นอวิ๋นอู้กลับเย็นเล็กน้อย ผิวขาวเนียนละเอียดให้สัมผัสที่ดีมาก

ผู้ช่วยเฉินทำได้เพียงมองดูอย่างไม่ละสายตา ปลายนิ้วของม่อไป๋ลากไล้ไปบนใบหน้าของเสิ่นอวิ๋นอู้อย่างอาลัยอาวรณ์ ผ่านดวงตา จมูกเล็กๆ และสุดท้ายก็หยุดลงบนริมฝีปากสีแดงระเรื่อของเธอ

ผู้ช่วยเฉินรีบเบือนห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ